بخشی از متن مقاله بکارگيري تکنيک هاي GIS در شناسايي مکان هاي مناسب تغذيه مصنوعي آب زيرزميني در آبخوان دشت شهرکرد به روش منطق فازي :
محل انتشار: پنجمین کنفرانس مدیریت منابع آب ایران
تعداد صفحات:12
نویسنده(ها):
سینا فتح الله زاده – کارشناس ارشد عمران-ژئوتکنیک, دانشگاه آزاد نجف آباد
داوود محمدی – کارشناس ارشد عمران-ژئوتکنیک, دانشگاه آزاد نجف آباد
علیرضا حاجیان – دکتری, استاد دانشکده مهندسی هسته ای و علوم پایه, دانشگاه آزاد نجف آباد
چکیده:
جهت تغذیه آب مصنوعی, بررسی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی منطقه مطالعاتی و یافتن مکان مناسب,ضروری ترین بخش, جهت انجام این امر می باشد. تکنیک های GIS علاوه بر آنالیز دقیق پارامترهای متعدد و تلفیق لایه های مختلف اطلاعاتی, سرعت انجام مطالعات را نسبت به آزمایشات صحرایی افزا یش م ی دهد. در این تحقیق, ابتدا یک پایگاه اطلاعاتی از ویژگی های زمین شناسی و هیدرولوژی آبخوان دشت شهرکرد در محیط GIS ایجاد گردید. سپس جهت مطالعه مناطق مناسب تغذیه مصنوع ی در ای ن آبخوان, از فاکتورهای شیب, ضخامت آبرفت, کاربری اراضی و میزان نفوذپذیری بعنوان عوامل مؤثر مکان ی استفاده گردید. در مطالعات زمین شناسی, مکان های واقع در ابتدای مخروط افکنه ها, بدلیل نحوه رسوبگذاری آن در طول سالیان دراز, مناسب ترین اراضی هستند و از آنجا که بدلیل دانه درشت بودن و سنگلاخی بودن این اراضی, قابلیت زراعی آن نیز پایین است, لذا امکان استفاده از این اراضی برای تغذیه مصنوعی میسر است. مطالعات انجام شده در این مقاله و بررسی داده های اطلاعات مکانی منطقه مطالعاتی, نشان داد که در حدود 3/89 درصد از اراضی دشت برای تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی بسیار مفید,23/13 درصد کاربری متوسط و 72/97 درصد دارای کاربری نامناسب می باشد. اراضی مستعد شامل مناطق مرتفع, بیشه زار و اراضی فاقد پوشش گیاهی می باشد.