بخشی از متن تحقيق تاريخچه يهود :
دین یهود یک آئین توحیدی و یکتاپرستی است که حدود سال 1350 م. توسط موسی‌بن‌عمران که از نژاد بنی‌اسرائیل (حضرت یعقوب) بود, به جهانیان عرضه گردید. گرچه اساس این آئین بر پایه ی توحید استوار می‌باشد, ولی در اثر تحولات و دگرگونی‌هایی که در طول تاریخ بدان راه یافته و به‌ویژه, تحریفات و دست‌کاری‌هایی که در متن تورات (کتاب حضرت موسی) داده شده است, انسان را نسبت به توحیدی ماندن آن دچار شک‌ّ و تردید می‌نماید.
(پیروان این آئین را یهودی می‌نامند که اغلب, آن‌ها را با لقب (بنی‌اسرائیل) معرفی می‌نمایند. بنی‌اسرائیل در شهر (کنعان) که از اراضی فلسطین می‌باشد, اقامت داشتند.) بعد از این‌که حضرت یوسف فرمانروای مصر شد, قوم بنی‌اسرائیل به مصر مهاجرت نمودند و علاوه بر این‌که جمعیّت آن‌ها رو به افزایش گذاشت, در علوم و فنون نیز به پیشرفت‌های قابل توجّهی دست یافتند و همین امر موجب نگرانی مصریان شد که مبادا این قوم با نیروی خود, زمام امور را به دست گیرند. از این رو, یکی از فراعنه تصمیم گرفت از جمعیّت آن‌ها بکاهد؛ لذا دستور کشتن نوزادان پسر بنی‌اسرائیل را صادر نمود.
(در باب دوّم سفر خروج تورات آمده است که در آن ایام زنی از بنی‌اسرائیل فرزند پسری به دنیا آورد و به منظور نجات وی از چنگال مأموران فرعون, او را به مدت سه ماه پنهان نمود.) از آن‌جایی که مخفی نگه داشتن کودک برای همیشه ممکن نبود, صندوقی را تهیه کرد و کودک را در آن نهاد و در نیزارهای رود نیل رها کرد؛ همین که صندوق به نزدیکی‌های قصر فرعون رسید, به دستور همسر فرعون از آب گرفته شد و با وساطت وی کودک از خطر مرگ جان سالم به در برد؛ این کودک, موسی بود.