بخشی از متن مقاله ماليه عمومي :
چکیده
هزینه‌های بخش عمومی نیمی از جریان مالیه است در این مقاله تلاش ما بر این است که موارد هزینه حکومت اسلامی را بررسی نمائیم. نگاهی خواهیم داشت بر موارد هزینه و تخصیص منابع که نحوه دخالت دولت را در اقتصاد مشخص و سر فصل‌های امور هزینه را تعریف نماید. امور مختلف سیاسی, نظامی, اداری, تقنینی, اجرائی, اقتصادی, اجتماعی, فرهنگی, قضائی, بهداشتی, تأمینی, بازرسی و نظارت, عمرانی, برنامه‌ریزی, امنیتی, تعزیزی و تنبیهی در این فصول می‌گنجند. دولت اسلام محق نیست که درآمدهایش را به هرطریق که مایل است هزینه نماید لذا به بررسی اصول مالیه و هزینه در بودجه دولت اسلامی می‌پردازیم. دولت اسلام از لحاظ دخالت در امور اقتصادی و اندازه دولت کاملاً منعطف است و در زمانی کاملاً کم اثر و با طیف کم و در زمان مورد نیاز کاملاً مؤثر و با طیف وسیع عمل می‌نماید و این بسته به نیاز زمان و مکان در مداخله در امور طبق شریعت اسلام است.
از اصول هزینه در بودجه دولت اسلام می‌توان به موارد زیر اشاره نمود که در ارتباط با تک تک آنها به بحث می‌پردازیم: عدم جواز حق انتفاع مدیر از ابزار اداری برای نفع شخصی, تشکیلات مالیه برای رفع نیاز مردم, تخصیص هزینه‌های آموزشی مختص به موارد خاص, عدم جواز هزینه‌های دستمزد در انذار, ارشاد, هدایت و تبلیغ, عدم جواز شارع مقدس ص به تخصیص هزینه به سادات, تقریر هزینه‌های تأمین اجتماعی, محدودیت سیاست‌های توزیع مجدد به موارد تأمینی, منحصر بودن هزینه دولت به واجبات, ممنوعیت صرف هزینه در معاملات حرام, محدودیت هزینه‌های انتخابات, وجوب تأمین هزینه‌های زندان و تعذیرشدگان, مناط توافق عمومی در تأمین مالی هزینه کالاهای عمومی, محدودیت سیاست‌های تنظیم بازار به نظارت بر سلامت معاملات, محدودیت هزینه‌های قاضی و والی و بازرس, محدودیت هزینه‌های تجسس و استخبارات, وضع هزینه‌های جهاد و دفاع بر مردم, ممنوعیت اعطای امتیاز و رانت, خرید اموال عمومی بر اساس قیمت‌گذاری بازار, وظیفه دولت در قضای دیات و خسارات و دیون مجهول المدعیٌ علیه, انضباط مالی خزانه.