بخشی از متن مقاله رضاشاه پهلوي (رضاخان) :
رضاشاه در طول زندگی خود و حتی پس از آن به دلایل مختلف به نام‌هائی چند خوانده شده است. در جوانی به نام ناحیه‌ای که از آن برخاسته بود (رضا سوادکوهی) نامیده می‌شد.[1] با ورود به نظامی‌گری به (رضاخان) و سپس, با ذکر درجه نظامی‌اش, به (رضاخان میرپنج) شناخته شد. بعد از کودتای و به دست‌گرفتن وزارت جنگ و فرماندهی کل قوا او را (سردار سپه) می‌خواندند. پس از رسیدن به سلطنت و انتخاب نام خانوادگی پهلوی به (رضاشاه پهلوی) شناخته شد. در سال با تصویب مجلس شورای ملی به او لقب (کبیر) داده شد و از آن پس هوادارانش او را (رضاشاه کبیر) می‌خوانند.
[ویرایش] زندگی
[ویرایش] آغاز زندگی و جوانی
رضا در حوت (ربیع‌الاول هجری قمری) در روستای آلاشت از توابع سوادکوه مازندران زاده شد. پدرش عباسعلی, سرهنگ فوج سوادکوه, و مادرش زهرا (نوش‌آفرین) که جزو مهاجرین از قفقاز بود. پس از مرگ پدرش در چهل روزگی وی, با مادرش برای پیوستن به دایی خود به تهران آمد. در این سفر رضای نوزاد به شدت بیمار شد و حتی برای یک شب اورا مرده پنداشتند.[] و در محله سنگلج در فقر و تهیدستی زندگی کردند.