بخشی از متن مقاله بررسي تأثير قوميت بر توسعه و عدم توسعه يافتگي (طوايف در شهرستان دلفان استان لرستان) :
محل انتشار: همایش قومیت و فرهنگ ایران اسلامی
تعداد صفحات:16
نویسنده(ها):
محبوبه بابایی – کارشناس ارشد توسعه اجتماعی دانشگاه تهران
فرزانه بابایی – کارشناس ارشد آموزش ابتدایی, دانشگاه آزاد واحد اراک
چکیده:
با توجه به این که یکی از مسائل و موضوعات اساسی در جوامع چندقومی که دارای تنوع فرهنگی و قومی و خرده فرهنگی های ایلی, قبیله ای و عشیره ای هستند, نحوه مدیریت قومی و خرده فرهنگ هاست, به نحوی که ضمن تشکیل یک اجتماع فراگیر و پایدار از یک سو انسجام, پیوند و همگرایی میان اقوام و خرده فرهنگ ها را با یکدیگر و از سوی دیگر همگرایی آنان با دولت و هویت ملی برقرار و حفظ گردد, در این مقاله سعی شده است تأثیر رفتار قومیتی بر توسعه یافتگی و عدم توسعه یافتگی را بررسی کنیم. روش تحقیق در این مقاله کیفی است و داده ها با استفاده از مصاحبه و بحث گروهی و مشاهده گردآوری شده اند و با روش تلخیص تحلیل شده اند, و از نظریات سرمایه اجتماعی و ابزار گرایی و اصل گرای استفاده شده است و جامعه آماری در این مطالعه طوایف موجود در شهرستان دلفان می باشند و جامعه نمونه طایفه نورعلی (سنجایی) می باشد. یافته ها و نتایج حاکی از این است که سرمایه اجتماعی درون قومیتی باعث کاهش نزاع و دیگر آسیب های اجتماعی و همچنین ا نسجام و نظم و مشارت و افزایش اعتماد درون قومیتی می شود. اما سرمایه اجتماعی میان قومیتی باعث ایجاد موانعی در توسعه منطقه شده است و کارشناسان بیرونی با مشاوره از ریش سفیدان طوایف می توانند تهدیدهای موجود در سرمایه اجتماعی میان قومیتی را به فرصت توسعه ای تبدیل کنند.